Het principe van de opstuiktechnologie zoals bedacht door Michel Deneire bestaat uit volgende stappen:
- Een draad wordt geklemd tussen zijn 2 uiteinden
- De klemkaken waartussen de draad geklemd zit worden naar elkaar toe bewogen
- Om te beletten dat de draad knikt, wordt het opstuikende deel van de draad begeleid door vingers, die nagenoeg de hele omtreksmantel van de onvervormde sectie bestrijken. De permanente druk die, naarmate het materiaal verdikt wordt, op de omtrek van het materiaal wordt toegepast, zorgt ervoor dat het materiaal tijdens het opstuiken niet knikt. Dit heeft het voordeel dat de lengteas van het materiaal zich altijd in het midden van het materiaal bevindt en dit voorkomt voorts ondervulling van de matrijsholte.
Opstuikproces schematisch: Linkse tekening de situatie vóór opstuiken, rechts na opstuiken. De groene delen zijn de begeleidende vingers, die knik tijdens het opstuikproces moeten voorkomen.
De finesse van de uitvinding zit in het concept van de vingers (die dus het knikken moeten beletten), die mechanisch gesynchroniseerd met de opstuiking (m.n. lengte- en dikteverandering) bewegen. Hiertoe werden de vingers als sledes onder een welbepaalde inclinatiehoek in de klemkaken geïntegreerd. Als proof-of-concept werd een eerste uitvoering van het opstuikgereedschap ontworpen en in een manuele pers ingebouwd, zie figuur hieronder.
Het opstuikgereedschap in de praktijk, basis gereedschap met de beweegbare delen.
Omdat Darvan al snel inzag dat het applicatiepotentieel van deze opstuiktechnologie veel verder reikt dan de hevels, heeft Darvan een zo breed mogelijk octrooi op de opstuiktechnologie aangevraagd en bekomen. Ondertussen werd een automatische lijn uitgewerkt op het principe van een Bihler machine.
Hieronder vindt men enkele vormgevingen waar de opstuiktechnologie werd toegepast.
